اگر دنیای خودمون که با حقیقت سرکار رفتن و غذا درست کردن عید و ادمهای اطراف و زندگی و روتین هست رو نادیده بگیرم
اگر به ذهنمون اجازه ی گسترش بدهیم و از باورهایی که یادمون دادند بگذریم و ببینیم خداوند این بار از دریچه ی قدرتش چه دنیای تازه ای برامون باز کرده و به ما اجازه ی سرک کشیدن به اون رو داده
می رسیم به فیزیک کوانتوم و به وجود یک ذره ی یکسان در دو مکان متفاوت ...
میرسیم به قدرت پنهان شده در ذهنمون
میرسیم به حقایق ضبط اما لاک شده در مغزمون ...
میرسیم به باوری که بسیار متفاوته و باید سیر و سلوک زیادی در تاریخ داشت تا بشه رد پاش رو دید و با خودت بگی وای خدای من ...این از گذشته بوده ...این که اینجا شعر گفتن درباره اش همینی هست که من حس میکنم ...
حالا جلوه ی جالبی از اون در سریال کانستلیشن دارند نشان میدهند ...هرچند کمی اغراق شده است اما بسیار دلگرم کننده و التیام بخشه ...
برای من که تقریبا یک سال و نیمی هست به شدت درگیر این تیوری ام و از اولین روزی که درباره اش شنیدم ...حس می کنم با خواندن در موردش بیشتر از گمشده ی پازل ذهنم می فهمم بیشتر نقطه های تاریک روشن می شن ...بیشتر حس میکنم یه تخیل نیست ...بیشتر حس میکنم باید باورش کنم ...این سریال یه شب راز معرکه است و ته ته ته اش در پایان دیدن هر قسمت رضاست که متحیر به من می گه لی لی چقدر شبیه چیزهایی هست که تو تعریف میکنی ...تو ...چطوری اینو میدونستی ...
نمیدونم شما هم تاحالا حس کردید که یه زندگی دیگه هم بوده ...منظورم تناسخ نیست ابدا نیست ...منظورم یک تجربه ی مشابه هست ...یک لایه نازک بین این جهان و جهان دیگری که شما می توانید لمسش کنید ...
من از تخیل حرف نمیزنم ...من از چیزی حرف میزنم که شاید شبیه یه رویا باشه اما فیزیک کوانتوم داره اثباتش میکنه ...
حضور یک ذره یکسان در دو نقطه ی متفاوت
اگر ذره ای به هیجان و کشف دنیاهای موازی علاقه دارید این سریال رو ببیند .
